Midzomermoord
'Je Leest En Leest,Totdat Je Ten Slotte Met Luciferhoutjes Je Vermoeide Ogen Probeert Open Te Houden.' – Henning Mankell
Kurt Wallander moet op zoek naar drie jonge mensen die na Midzomernacht spoorloos zijn verdwenen. Er komt weliswaar een levensteken uit Hamburg, maar daar is iets mee. Als hij de kwestie wil bespreken, blijkt collega Svedberg onvindbaar. Ongerust gaat Wallander midden in de nacht naar diens flat, waar hij Svedberg vermoord aantreft. Er is een verband met de drie verdwenen jongeren. Svedberg heeft op eigen houtje al gesprekken gevoerd met de ouders. En hij was in het bezit van een foto van de jongeren verkleed voor Midzomernacht.
Recensie(s)
Crimezone.nlIn de boeken van Henning Mankell over rechercheur Kurt Wallander valt een duidelijk lijn te bespeuren. In de eerste paar delen ging het allemaal nog om 'gewone' misdaden, zoals die overal ter wereld plaatsvinden. Roofmoorden, afrekeningen en samenzweringen. Maar vanaf het in 1995 verschenen Dwaalsporen werd de toon langzaam maar zeker wat harder, een ontwikkeling die je op de één of andere manier in de voorgaande boeken al voorzichtig zag aankomen. De politie van het Zweedse Ystad maakte zich al langer zorgen over de verloedering van de maatschappij en het feit dat de overheid steeds meer begon te bezuinigen op de veiligheid van haar inwoners. Over het gemak waarop misdadigers de grenzen konden passeren en over de enorme toevlucht van asielzoekers die het land langzaam maar zeker begon te overstromen. Voor Kurt Wallander waren dat dan ook regelmatig redenen om ook zijn eigen toekomst binnen het politiekorps tegen het licht te houden. Was hij nog wel geschikt om hier mee om te gaan? Kon hij nog een rol van betekenis spelen? Zijn collega´s gaven telkens aan dat juist hij het middelpunt van hun team was en dat zonder Wallander de problemen alleen nog maar groter zouden worden. De moordzaken die ze moesten onderzoeken werden echter steeds intenser en de misdaden een stuk bloederiger. Zweden werd geconfronteerd met het begrip 'seriemoordenaar' en zelfs vrouwen en kinderen bleken in staat de meest lugubere moorden te plegen. Niet alleen Kurt Wallander begon vraagtekens te zetten bij de vraag of de politie de oorlog tegen de toenemende criminaliteit nog wel kon winnen. Ook zijn collega´s kregen regelmatig te maken met een persoonlijke crisis, waarbij er een zware innerlijke strijd moest worden gevoerd tussen de zware psychische druk die het werk met zich meebracht en het geloof in de kansen om het tij ook maar enigszins te keren.Los van de individuele verhaallijnen is deze sociale en maatschappijkritische ondertoon in de boeken over Kurt Wallander één van de redenen waarom deze reeks zo onvoorstelbaar goed te noemen is. De maatschappij in de gehele westerse wereld wordt doorlopend een spiegel voorgehouden en de situatie zoals Mankell die in zijn boeken beschrijft is ook voor ons in Nederland ontzettend herkenbaar. De misdaad is steeds harder aan het worden en zelfs op de scholen zijn kinderen niet meer veilig voor drugs, geweld en intimidatie. In het volle daglicht worden mensen doodgeschoten, waarbij de daders totaal geen rekening meer houden met onschuldige voorbijgangers. Voor Kurt Wallander zijn het al lange tijd signalen dat de politie zijn eigen organisatie moet gaan aanpassen en meer moet meegroeien met de veranderingen in de maatschappij. Maar tevens zorgt het voor twijfel of hij zelf nog wel in staat is om de noodzakelijke omslag te kunnen aanvaarden. In Midzomermoord komen deze vraagstukken allemaal weer terug en begint Wallander ook meer dan ooit te sukkelen met zijn eigen gezondheid. Veel tijd om daar bij stil te staan is er echter niet. Als zijn goede collega Svedberg vermoord in diens eigen woning wordt aangetroffen, en er tevens drie jonge mensen worden vermist, begint er een onderzoek waarbij alle rechercheurs tot de bodem van hun kunnen moeten gaan. Vooral als er een link blijkt te bestaan tussen Svedberg en de verdwenen jongeren. Misschien is Midzomermoord wel het beste boek van Henning Mankell te noemen. Maar zonder nu te kunnen zeggen of het verhaal beter is dan bijvoorbeeld De Witte Leeuwin, Dwaalsporen en/of De Vijfde Vrouw. Het is mogelijk juist de optelsom van alle voorgaande boeken die van Midzomermoord zo´n bijzonder deel hebben gemaakt. De verbondenheid die je als lezer ervaart met de persoon van Wallander. De hulp die je hem wilt bieden en de bewondering die je steeds maar weer voor hem voelt. De twijfels die hij steeds heeft en die jij als lezer wilt weerleggen.<br/><br/>Beoordeling: 5 sterren<br/><br/>(Bron: Crimezone.nl)